| สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง |
การไม่ทำบาปทั้งปวง |
| กุสะลัสสูปะสัมปะทา |
การทำกุศลให้ถึงพร้อม |
| สะจิตตะปะริโยทะปะนัง |
การชำระจิตของตนให้ขาวรอบ |
| เอตัง พุทธานะ สาสะนัง |
ธรรม ๓ อย่างนี้เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย |
| ขันตี ปะระมัง ตะโป ตีติกขา |
ขันติ คือความอดกลั้นเป็นธรรมเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง |
| นิพพานัง ปะระมัง วะทันติ พุทธา |
ผู้รู้ทั้งหลายกล่าวพระนิพพานว่าเป็นธรรมอันยิ่ง |
| นะ หิ ปัพพะชิโต ปะรูปะฆาตี |
ผู้กำจัดสัตว์อื่นอยู่ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิตเลย |
| สะมะโณ โหติ ปะรัง วิเหฐะยันโต |
ผู้ทำสัตว์อื่นให้ลำบากอยู่ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย |
| อะนูปะวาโท อะนูปะฆาโต |
การไม่พูดร้าย, การไม่ทำร้าย |
| ปาติโมกเข จะ สังวะโร |
การสำรวมในปาติโมกข์ |
| มัตตัญญุตา จะ ภัตตัส๎มิง |
ความเป็นผู้รู้ประมาณในการบริโภค |
| ปันตัญจะ สะยะนาสะนัง |
การนอนการนั่งในที่อันสงัด |
| อะธิจิตเต จะ อาโยโค |
ความหมั่นประกอบในการทำจิตให้ยิ่ง |
| เอตัง พุทธานะ สาสะนัง |
ธรรม ๖ อย่างนี้เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย |