เมื่อปลายปีที่แล้วระหว่างเดินธุดงค์ ... - ธรรมะ โดย พระอาจารย์ชยสาโร
เมื่อปลายปีที่แล้วระหว่างเดินธุดงค์ผ่านหมู่บ้านชนบทในรัฐพิหาร ซึ่งอยู่ทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย อาตมาต้องประหลาดใจกับสุนัขที่นั่น ปกติแล้วสุนัขตามหมู่บ้านจะถูกฝึกให้ระแวงคนแปลกหน้า และให้เห่ากรรโชกเมื่อมีอะไรแปลกปลอมเข้ามาใกล้บ้านนาย หากสุนัขเหล่านั้นเพียงแต่เหลือบตามองอาตมาด้วยสายตาเกียจคร้านเพียงครู่เดียว แล้วก็หันไปทำอะไรตามเดิม หรือไม่ก็นอนต่อ
ไม่ช้า อาตมาก็เข้าใจชัดว่าสุนัขเหล่านี้ไม่ได้มีใครฝึกให้เป็นสุนัขเฝ้าบ้าน เพราะในบ้านไม่มีอะไรให้ขโมยได้เลย ชาวบ้านในแถบนี้ยากไร้เสียจนไม่ต้องกลัวขโมย
ขณะเดินต่อมา อาตมาได้พิจารณาทบทวนว่าความกลัวและความก้าวร้าวของคนเรามากมายเพียงใดที่เป็นผลจากความต้องการปกป้องภาพลักษณ์ของตัวเอง เมื่อเรารู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องปกปิดหรือปกป้องสิ่งใดเกี่ยวกับตัวเอง เราจะรู้สึกเป็นอิสระและผ่อนคลาย ไม่ต่างจากสุนัขขี้เซาที่นอนเฝ้าเรือนว่าง
ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ
ที่มา