ทำไมเราหลงใหลความรู้สึกในการได้หรือการมีกำไรกันมากนัก ... - ธรรมะ โดย พระอาจารย์ชยสาโร
ทำไมเราหลงใหลความรู้สึกในการได้หรือการมีกำไรกันมากนัก ทำไมเรารังเกียจการสูญเสียหรือการขาดทุนถึงขนาดนั้น ทำไมเราดีอกดีใจกับการได้ในเรื่องขี้ผง และรู้สึกทุกข์เป็นหนักหนากับการสูญเสียอะไรที่ไม่สำคัญเลย
ลำพังสิ่งที่ได้หรือเสียนั้นไม่ได้มีความสำคัญในตัวมันเองเท่ากับความหมายอันลึกซึ้งที่แฝงอยู่ในการได้หรือการเสียแต่ละครั้ง ลึกๆในใจ เราเชื่อว่าการได้คือชีวิต ส่วนการสูญเสียคือความตาย เรารู้สึกว่าการได้ช่วยให้ห่างไกลความตายไปอีกขั้นหนึ่ง แต่การเสียทำให้ขยับเข้าใกล้ความตายขึ้นอีกหน่อย และด้วยความที่เรายึดติดกับชีวิตและหวาดกลัวความตาย เราจึงเป็นทุกข์
การทำสมาธิภาวนาช่วยให้เราเห็นว่าอะไรที่เกิดขึ้นเป็นธรรมดาย่อมมีความดับไปเป็นธรรมดา เราจึงเห็นชัดว่าชีวิตกับความตายไม่ได้แยกจากกัน ยิ่งเราละความเห็นว่ามีตัวตนเป็นที่ตั้งของชีวิตและความตาย เราก็ยิ่งเป็นอิสระมากขึ้น และหมกมุ่นกับการได้การเสียน้อยลง
ที่มา