ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2519 ... - ธรรมะ โดย พระอาจารย์ชยสาโร
ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2519 ตอนนั้นอาตมายังเป็นวัยรุ่น ท่องเที่ยวไปตามลำพังในแถบอินเดียใต้ จำได้ว่าหลังจากเดินทางคลุกฝุ่นมาทั้งวัน อาตมาก็ลากขาลงจากรถเมล์ที่แน่นเอี้ยดบริเวณชานเมืองใหญ่แห่งหนึ่ง ตอนนั้นเริ่มมืดแล้วและต้องตระเวณหาโรงแรมราคาถูกสำหรับคืนนั้น ขณะเดินมาถึงมุมถนนก็ได้ยินเสียงตะโกนเรียก เมื่อหันไปก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างถนน กำลังตักแกงถั่วจากหม้อเก่าๆ ใบหนึ่งแจกจ่ายให้ลูกๆ เธอคะยั้นคะยอให้อาตมานั่งร่วมกับเด็กๆ และทานแกงถั่วกับจาปาตี ตอนนั้นอาตมาหิวมากจนอาหารธรรมดาๆ ก็แสนอร่อย เมื่อเงยหน้าขึ้นก็เห็นผู้หญิงคนนั้นมองการกินอย่างมีความสุขของอาตมาด้วยสายตาเอ็นดูและมีสีหน้าพอใจราวกับเพิ่งจะตักอาหารให้ลูกชายที่โตแล้วมากกว่าจะตักให้คนแปลกหน้า
เวลาผ่านไปเกือบสี่สิบปีแล้ว ในระหว่างการเดินทางที่ผ่านมา คงต้องมีหลายครั้งที่ได้รับการปฏิบัติที่ไม่ดีนัก แต่เมื่อถึงเวลานี้อาตมาก็จำเหตุการณ์เหล่านั้นไม่ได้แล้ว ในทางตรงกันข้าม ความเอื้ออารีของหญิงยากจนที่สวมเสื้อผ้าซอมซ่อ อาศัยอยู่ข้างถนนกับลูกๆ ของเธอ กลับไม่เคยเลือนหายจากความทรงจำของอาตมา เราไม่ควรมองข้ามการกระทำเล็กๆ น้อยๆ อันเนื่องจากความกรุณา เพราะเป็นการกระทำที่มีพลัง ส่งอิทธิพลต่อจิตใจ และเป็นความงดงามที่จะคงอยู่ แม้เวลาผ่านไปนานแสนนาน
ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ
ที่มา